LAO CHE

chciałbym pogłębić wiedzę na temat powstania warszawskiego i wogóle klimatu lat wojennych czy możecie mi polecić jakies pozycje . Czytam Normana Davisa , slyszałem ze Kolumbowie rocznik 20 m, Kamienie na Szaniec , jakie jeszcze ksiązki oddaja klimat tego okresu ,

Aleksandra Kamińskiego "Zośka i Parasol"
Władysłąwa Bartopszewskiego "dni walczącej Warszawy"
Jerzego Kirchmayera "Powstanie Warszawskie" ale czytane przez filtr - ksiażka pisan a w l.60-tych pod tezę - dobrzy szeregowcy, zbrodniczy dowódcy, pełna dobrej woli Armia Czerwona.
Antoni Przygoński "Powstanie Warszawskie w sierpniu 1944"
Janusz Żenczykowski "Samotny bój Warszawy"

Ja również polecam od siebie "Dni walczącej stolicy" Władysława Bartoszewskiego a z tego co słyszałem to warto jeszcze przeczytać "Pamiętniki baonu Zośka", oraz Borkiewicza Adama - "Powstanie Warszawskie 1944. Zarys działań natury wojskowej."

Zobowiązałem sie juz do niezabierania głosu na tym forum, ale polecić literaturę zawsze mogę.


1. J. M. Ciechanowski "Powstanie Warszawskie. Zarys podłoża dyplomatycznego i politycznego"; pozycja bezwzględnie konieczna, by zrozumieć tą straszliwą katastrofę. Przeczytaj najlepiej ostatnie wydanie - wyszło w 2004 r. nakładem Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku.

2. J. Kirchmayer "Powstanie warszawskie"; bardzo dobra książka, niektórzy jej zarzucają, że to propaganda komunistyczna, sęk w tym, że niestety, co dla wielu jest niezrozumiałe, tzw. propaganda komunistyczna odnośnie Powstania jest o wiele, wiele bliższa prawdzie historycznej niż propaganda historyków emigracyjnych. Polecam szczególnie wnioski końcowe tej książki.
(Kol. Kirschbaum pisze, ze książka została napisana w latach 60 tych. Problem w tym, że gen. Kirchmayer zmarł w 1959 r.)

3. A. Przygoński "Powstanie warszawskie w sierpniu 1944" można przeczytać, chociaż niekoniecznie, jest tego aż dwa tomy, obszerna opracowanie, bardzo dużo szczegółów.

4. J. Rzepecki, J. Kirchmayer "Geneza Powstania Warszawskiego"; bardzo dobre pozycja, wyszło nakładem bodajże Wyd. Bellona, albo Wyd. MON w 1984 r. w 40 rocznicę. Zawiera polemikę (cztery artykuły) między dwoma wojskowymi ze ścisłego kierownictwa AK. Polemika miała miejsce w periodyku „Wojskowy Przegląd Historyczny” w 1957 r. i 1958 r.

5. T. Łubieński "Ani tryumf, ani zgon". Krótka książką, ale b. ciekawa.

6. A. Borkiewicz „Powstanie Warszawskie. Zarys działań natury wojskowej”. Brzdzo dobra, niestety wydana w 1964 r. i trudno ją dostać.

7. T. Sawicki "Rozkaz: zdławić powstanie : siły zbrojne III Rzeszy w walce z Powstaniem Warszawskim 1944". Bardzo dobra książka, historyk wojskowości.

8. J. Hanson " Nadludzkiej poddani próbie : ludność cywilna Warszawy w powstaniu 1944 r." Lektura nadobowiązkowa.

9. L. Bartelski Powstanie warszawskie". Od niechcenia można przeczytać.

10. J. K. Zawodny "Uczestnicy i świadkowie Powstania Warszawskiego. Wywiady". Bardzo dobra książka. Polecam szczególnie.

sarkastycznie - Gościu orzekac o Prawdzie i zbliżeniu do niej może ten kto Prawde zna. W takim razei wybacz że nie poznałem w Tobie Jedynego Prawdziwego Proroka Prawdy. Odpusc mi grzechy i pozwól paśc plackiem przed twoim nie znającym wątpliwości okiem. Ale ja pzostanę przy moich wątpliwościach a one dotycza zbyt zdecydowanych poglądów na PW tak apologetów jak i również zacietrzewionych krytyków. Nie wierze ani w jedne aniw drugie skrajne oceny.

poważniej - tekst Kirchmayera jest przeżarty w wielu miejscach ówczesna polityczna poprawnościa która razi tak samo jak teksty bezkrytycznych apologetów decyzji o wybuchu PW. Docenic go wypada na pewno za ogrom pracy dokumentacyjnej. Do dzisiaj poza Przygońskim nie spotkałem się z równie drobiazgowym wejściem w dokumenty i krytyka źródeł. Kłopot w tym że krytyka źródeł musiała wykazac to co odgórnie ustalono, bo poza pewien margines nie wolno było dygnąć. Nie wątpie że w warunkach wolności słowa praca Kirchmayera pozostałaby krytyczną wobec KG AK, ale na pewno inaczej by były rozłożone akcenty.

co do Łubieńskiego pisałem gdzie inadziej a ścislej na wielu forach, że to ksiazka raczej publicystyczna. Błędów i niescisłości tam tam sporo a rozumowanie oparte na czesciowo błednych kalkulacjach ma błędne skutki. Woele tez smiałych i wratych zastanowienia sąsiaduje tutaj z tezami conajmniej wątpliwymi. Na przykład kiedy Łubieński na str. 18 rozwodzi sie nad mozliwościami złamania przez aliantów zachodnich linii Zygfryda to w zasadzie nie wiadomo o co mu chodzi. Gdzie indziej pisze o - jakoby- alternatywie dla Powstania - wyprowadzeniu całego Korpusu AK w warunkach strefy przyfrontowej z miasta w pole. Czyli gdzie? 50 tys. ludzi w Kampinosie? Potem stawia ryzykowna tezę, że starty w Warszawie nie miały żadnego znaczenia dla 9 Armii (mylnie przez niego numerowaną jako IX). Otóz musiały mieć, bo stosunek sił w ludziach na linii środkowej Wisły miał się jak 1:10 na niekorzysć Niemców. Przy takim stosunku każdy batalion posłany gdziekolwiek indziej jak nie na front ma znaczenie. A w PW przemieliło sie tych batalionów conajmniej kilkanaście (liczbowo rzecz ujmując).

co do jeszcze innych ksiażek to polecam jeszcze "Dzienniki z Powstania Warszawskiego" [w ksiazce jest ich 7, bo Białoszewski rzecz jasna to spraw aosobna], polecam tez zbiorową pracę "oddziały Powstania Warszawskiego" (Warszawa 1988), Stanisława Podlewskiego "Wolnosc Krzyżami się mierzy" i dziennik Wacława Zagórskiego "Wicher Wolności".

Pazdar

Radek Kirschbaum napisał(a):
poważniej - tekst Kirchmayera jest przeżarty w wielu miejscach ówczesna polityczna poprawnościa która razi tak samo jak teksty bezkrytycznych apologetów decyzji o wybuchu PW. Docenic go wypada na pewno za ogrom pracy dokumentacyjnej. Do dzisiaj poza Przygońskim nie spotkałem się z równie drobiazgowym wejściem w dokumenty i krytyka źródeł. Kłopot w tym że krytyka źródeł musiała wykazac to co odgórnie ustalono, bo poza pewien margines nie wolno było dygnąć. Nie wątpie że w warunkach wolności słowa praca Kirchmayera pozostałaby krytyczną wobec KG AK, ale na pewno inaczej by były rozłożone akcenty.

Nie zgadzam się. Książka Kirchmnayera została wydana w 1957 r. na fali odwilży po Pażdzierniku. Mylisz sie - wtedy można była bardzo dużo napisać i wbrew temu co "odgórnie ustalono". To dopiero w latach 60-tych Gomułka przykręcił śrubę. Wg mnie jest to jedno z najlepszych opracowań naukowych nt. Powstania.

niestety prawdy o rozlicznych historiach związanych z Armią Czerwona ani wtedy ani w latach 80-tych pisac nie wolno było, więc musiały się znaleźć naciagane "operacyjne uzasadnienia" dla zatrzymania frontu w sierpniu 1944.

Oczywiście nie zmienia to faktu że Kirchmayer pozostaje klasykiem i tego nie zamierzam kwestionować.

Oceny podemowane przez historyka maja zawsze to do siebie, że nie są równaniem matematycznym więc sa podważalne.

pazdarski

Anonymous napisał(a):10. J. K. Zawodny "Uczestnicy i świadkowie Powstania Warszawskiego. Wywiady". Bardzo dobra książka. Polecam szczególnie.

Lektura obowiązkowa - szczerze polecam. Książka zawiera m.in. bardzo szczere i poruszające wywiady przeprowadzone w latach 60. z szeregowymi żołnierzami AK oraz ich dowódcami.
Prof. Zawodny (w czasie powstania walczył na Starym Mieście) napisał też inną świetną książkę o Powstaniu: "Powstanie Warszawskie w walce i dyplomacji".

Coż... Najbardziej odpowiednio byłoby czytać książki wydane po roku 1989 wolne już od "czerwonych" naciągnięć i niedociągnięć. Jako student historii coś o tym wiem. Ale większość książek została spisana na świeżo, kilka lub kilkanaście lat po powstaniu. Ze swojej strony poleciłbym:

- Pamiętniki żołnierzy baonu Zośka

- A. Borkiewicz "Powstanie Warszawskie" - żadnej polityki tylko działania wojskowe - co uchroniło ksiązke od większej ingerencje cenzury

- Władysław Bartoszewski "Dni walczącej stolicy"

- Stanisław Jastrzębski " Zaczęło się pod Arsenałem" wspomnienia konspiracyjne i powstaniowe kpr. pchor. "Kopcia"

- Ryszard Górecki "Przemoczone pod plecakiem 18 lat" -wspomnienia konspiracyjne i powstaniowe "Majtka"

- Elżbieta Ostrowska "W alejach spacerują Tygrysy"

- "Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego" t. I - VI

- Aleksander Kamiński "Zośka i Parasol"

- Stachiewicz Piotr "Parasol"

- Stachiewicz Piotr "Starówka 1944"

- Anna Borkiewicz - Celińska "Zośka"

Dla adeptów tego tematu polecam zacząć czytanie od pamiętników i wspomnień a potem przejść do literatury typowo "fachowej". Inaczej nic z tego się nie zrozumie.

Mas rację Morro . Co do pamiętników i wspominień o PW to polecam kwartalnik historyczny "Karta " . Tak własnie bez zadncyh "nalecialosci" wspominana jest historia powstania ( i nie tylko ).Piękna rzecz.

na barykadach Warszawy S Komornicki bardzo mi sie podoba ...

Ja polecam coś z lektur bardziej harcerskich jak "Całym swoim życiem " - Stanisław ORSZA Broniewski
'Zośka i Parasol'- chyba Kamińskiego
"Zośka"
W ALEJACH SPACERUJĄ >TYGRYSY< sierpień-wrzesień 1944”
Autor: Elżbieta Ostrowska.

„PAMIĘTNIKI ŻOŁNIERZY BAONU >ZOŚKA< w PowstaniuWarszawskim”
"PARASOL” - Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji KG AK"

a najlepiej podam link do bibliografi PW
http://www.pw44.pl/index.html?ID=1&P=6

Szare Szeregi w Radomiu - Jan Seredynski "Zastepy cieni" czasem mozna znalezc na Allegro

wie ktoś gdzie w necie można kupić "Zośka i Parasol" Aleksandra Kamińskiego ? Nigdzie nie mogę znaleźć

Adam napisał(a):wie ktoś gdzie w necie można kupić "Zośka i Parasol" Aleksandra Kamińskiego ? Nigdzie nie mogę znaleźć

Wklep www.allegro.pl . Nowe chodzą tam po ok 30 pln .